Tyle słońca.

Ostatnie dni na przemian pochmurne, deszczowe i słoneczne pozwoliły na zrobienie paru zdjęć. Zgodnie z obietnicą i z największą przyjemnością przedstawiam fotografie naszego nowo odkrytego okna:)

Dzięki temu okienku do łazienki wpada mnóstwo a nawet MNÓSTWO światła... nie wydaje mi się, że zdjęcie w pełni to oddaje, ale co mi tam:)

A to nasz skarb. Wiem, że muszę to zrobić, ale boję się, że jeśli zacznę przy niej majstrować, zniszczę ją, a tak bardzo chciałabym móc ją oprawić i wyeksponować... Troszkę się zagapiłam, mogłam inaczej skadrować zdjęcie, ale nawet teraz w powiększeniu można odczytać datę wydania - 17 listopada 1928 :)

Dziś przyjechały zamówione belki na konstrukcję ścianki działowej. Były zupełnie mokre i przez to niewiarygodnie ciężkie, a przy tym tak długie, że ledwo się mieściły na zakrętach schodów. Do mieszkania nie chciały zakręcić. Trudna rada - trzeba było żonie biec do domu po piłę elektryczną, a mężowi ciąć belki na klatce. Wciąż mamy straszne opory wewnętrzne przed robieniem tam hałasu - ciągle jeszcze nie czujemy się w pełni "na swoim":) przy poprzednich przeprowadzkach i remontach mieliśmy dokładnie to samo:) Przez nadprogramowe centymetry bieżące nie zdążyliśmy pojechać jeszcze obejrzeć drzwi - kolejny dzień zwłoki:( kolejny dzień dłużej dygania na trzecie piętro z narzędziami. Małżonek poczuł od tego dźwigania taki zapał do pracy, że jeszcze zdążył przerobić po raz enty instalację kanalizacyjną:) mam wrażenie ze już w dziesiątym poście piszę o kanalizacji:) mam nadzieję, że teraz jest już IDEALNIE, i że to jest wersja OSTATECZNA:)

Pozdrowienia dla wszystkich mniejszych lub większych perfekcjonistów;) Dobrej nocy...